Afgelopen dinsdag ging ik mee op een wildplukwandeling, georganiseerd door mede-blogster Marin van Groene Avonturen. Op haar blog Groene Avonturen schrijft Marin over duurzaam leven in al haar facetten. Sinds twee jaar is zij bezig met wildplukken en heeft ze een aardige kennis opgebouwd over al het eetbaars dat zich om ons heen bevindt. Nieuwsgierig volgde ik haar blogs over wildplukken, maar nu vond ik het tijd om zelf ook wat basiskennis op te doen en mijn eetbare wereld te vergroten.
Het wildplukavontuur begint
De wildplukwandeling vond plaats in het Stadspark van Groningen, we spraken af bij de parkeerplaats van de Ni Hao waar zich al snel een groepje van zes andere geïnteresseerden verzamelde. Sommigen hadden al eerder een wildplukwandeling gedaan maar ik was gelukkig niet de enige die zich voor het eerst in de wondere wereld van de eetbare natuur stortte. Na een kort introductierondje begonnen wij aan onze wandeling, al hadden wij gewoon op de parkeerplaats kunnen blijven staan want daar stond al een heleboel eetbaars. Maar omdat het tenslotte een wildplukwandeling heette loodste ze ons rustig door het Stadspark en dat bleek vol te staan met eetbare planten!
Gewoon in mijn achtertuin
Het Stadspark is praktisch mijn achtertuin en blijkt vol te staan met lekkernijen. Ze introduceerde plantje per plantje en vertelde ons waar we het aan konden herkennen, hoe het smaakte en wat je ermee kon doen. Eenmaal herkent kwam je het ineens overal tegen. Ook planten waar ik mij al langer van afvroeg wat het nou was, bleken veelal eetbaar te zijn. Zo leerde ik Look zonder Look kennen, een heerlijke plant die smaakt naar knoflook, veldzuring dat wonderbaarlijk genoeg smaakte naar een Granny Smith appel en die nota bene in mijn eigen moestuin staat! Evenals zevenblad dat smaakt naar peterseliewortel en in de volksmond ook wel tuindersverdriet wordt genoemd omdat het zulk hardnekkig ‘onkruid’ is, maar gelukkig niet in mijn moestuin staat. Daarnaast leerde ik hondsdraf, speenkruid, weegbree, veldkers, vogelmuur en nog veel meer planten herkennen. En mijn nu-al-favoriet Daslook. Tot en met vorig jaar een beschermde plantensoort in Nederland maar sinds januari 2017 niet meer en dus vrij om te plukken. Dit unieke plantje smaakt sterk naar knoflook, de bloemen nog meer dan het blad en is echt heerlijk. Ik ga binnenkort het Stadspark in, gewapend met mijn schepje want dit plantje wil ik ook in mijn moestuin hebben staan!