Ik groeide op met vijf dagen in de week netjes aan tafel eten en in het weekend mochten we dan eindelijk een keer voor de tv, met ons bord op schoot eten. Een feestje was dat! Maar hoe ouder wij werden, hoe minder wij aan tafel aten. Een echte reden hiervoor kan ik niet bedenken. Sinds ik op mijzelf woon eet ik eigenlijk altijd met het bord op schoot, soms eet ik wel eens met bezoek aan tafel maar ook zij eten wel eens op mijn bank met hun bord op schoot. Waarom eet ik eigenlijk niet meer aan tafel?
Het is zo’n gedoe
Ik sta met mijn mond vol tanden als ik deze vraag wil beantwoorden, ik weet het gewoonweg niet. Het lijkt zo’n gedoe aan tafel eten, je moet de tafel dekken en weer afruimen, de herinneringen aan het gekibbel met mijn zusje over wie wat moest doen komen meteen weer op. (Uiteraard wilde ik liever de tafel dekken, afruimen gaf toch meer rommel en dus meer werk.) Maar is het echt wel zo’n gedoe? Het enige verschil is dat je alles een paar meter verplaatst, waar je normaal aan het aanrecht opschept, doe je dit nu vanaf je tafel. Je gebruikt evenveel servies en bestek en ook de hoeveelheid pannen die vies worden blijven hetzelfde. Als je een tafelkleed gebruikt kost dat misschien een paar seconden meer dan het bord op je schoot parkeren, maar die luttele seconden zal je in je leven niet missen. Het ‘gedoe’ argument is hierbij dus weerlegd.
Hap, slik, weg
Aan tafel eten kost tijd en aan tijd hebben we nooit genoeg. Veel liever eten we voor de tv, waar we ons concentreren op het programma en gedachteloos onze vork in onze mond stoppen. Voor je het weet is je bord leeg en kan je je nog beter concentreren op het tv programma. Een daarbij komend voordeel is dat je niet met mensen hoeft te praten. Geen vervelende besprekingen over je dag, dat is tenslotte al gebeurd en waar moet je het in hemelsnaam allemaal over hebben? Ik weet het, dit klinkt allemaal wel heel pessimistisch en zo denkt vast niet iedereen over aan tafel eten. Aan tafel krijg je vaak de mooiste, grappigste en interessantste gesprekken omdat je eindelijk een keer een stap terug kan nemen uit je dagelijkse sleur en het over andere dingen kan hebben. Wie herinnert zich de etentjes niet waar je na drie uur nog aan tafel zat omdat de gesprekken zo leuk zijn? Dit gebeurd natuurlijk niet iedere avond, maar even de tijd voor elkaar nemen door rustig samen aan tafel te gaan eten kan geen kwaad.
“Ik mis mijn tv-programma!”
Een semi-belangrijke reden voor mij waarom ik liever met mijn bord op schoot eet, is omdat ik graag Masterchef kijk om half 7 en laat dat nou precies mijn etenstijd zijn. Ik zou natuurlijk ervoor kunnen eten, maar dan wordt voor mijn gevoel ineens zo’n gehaast. Wat in de realiteit nog best meevalt, ik heb geen baan en zou dus prima al om half 6 kunnen gaan koken zodat we om 18 uur aan tafel kunnen zitten. Maar dat voelt meteen zo burgerlijk, wat als ik om 18 uur nog geen trek heb? Erna eten is helemaal geen optie, Masterchef werkt op mijn maag en ik kijk het dan ook graag na het eten of tijdens het eten. De oplossing? Masterchef online terugkijken zodat ik kan eten wanneer ik wil en het terug kan kijken wanneer ik wil. Hap,slik,weg wordt praat, hap, slik, praat
Hervatting van goede voornemens
Ik heb mij nu al een paar keer voorgenomen om weer aan tafel te gaan eten, dat ging dan een aantal keer goed maar al snel verviel ik in mijn oude patronen. Uit ervaring weet ik dat levensstijl veranderingen geleidelijk moeten worden doorgevoerd anders is de overgang te groot en kans op terugval aanzienlijk. Dus misschien moet ik beginnen met één of twee keer per week aan tafel te eten en dat langzaamaan uitbreiden als het bevalt. Want zeg nou zelf, wat meer tijd vrijmaken voor je partner, vrienden en familie is toch juist leuk! Die tv programma’s zijn allemaal wel online terug te kijken, jou mogelijke gesprekken aan tafel niet.