Na anderhalve maand in een koffiezaak te hebben mogen gewerkt heb ik een heleboel meer geleerd over mensen. Vooral over het gebrek aan kennis van wat men eigenlijk drinkt. Men besteld maar wat, heeft ervan gehoord en wil dat nu dan ook hebben. Maar wat het drankje precies inhoudt? Daar blijken zij maar weinig kennis van te bezitten. Vandaag een blog met enkele opvallende opmerkingen en constateringen uit mijn leven als barista.
‘Gewone koffie’
Toch wel de meest gehoorde opmerking, “Doe mij maar gewone koffie.” Dat bestaat niet, niet in een specialty koffiebar tenminste. Natuurlijk wisten wij wel waar ze het over hadden, een americano: espresso met extra heet water om de sterkte af te zwakken en meer inhoud voor je geld te krijgen. Maar dat maakten wij niet, espresso is zoals het bedoeld is, als een espresso. Als je niet tegen de sterkte kan, dan moet je eigenlijk een andere koffie kiezen, een filter bijvoorbeeld. Maar onze filterkoffie leek in de verste verte niet op de ouderwetse filter van thuis. Een fruitige, zoete, bijna thee-achtige koffie serveerden wij, een ‘slap bakkie’ was het veelgehoorde commentaar. “Nee meneer, dit is zoals wij de filterkoffie bedoelen.” Kwam er een buitenlander binnen, en specifiek een Italiaan en die bestelde een ‘gewone’ koffie, dan moest je een espresso maken. Gewone koffie is dus in iedere cultuur anders en bestaat daarmee dan ook niet.
Dubbele espresso’s in poppenhuis servies
Zoveel mensen die een dubbele espresso wilde, vooral omdat zij dachten er een extra shot cafeïne van binnen te krijgen. Maar als je koffie voor de cafeïne wilt drinken dan moet je eigenlijk filterkoffie drinken. Dat heeft te maken met de doorlooptijd en het cafeïnegehalte. Enfin, aan dubbele espresso’s werd niet gedaan. De koffie verhoudingen raakten uit balans door in een perfect kopje espresso een volgende erin te laten kletteren. Bleef men toch aandringen op een dubbele espresso, dan gaven wij zij toch een enkele en velen hadden het niet eens door. Hoe dan! Vroeg ik mij vaak af. Je ziet toch wel dat er geen dubbele espresso in dat kleine, enkele espresso kopje kon zitten?
Koffiedrinken voor kinderen: de Latte Macchiato
Het hippe koffiedrankje wat eigenlijk de naam koffie niet zou mogen dragen. Het is niets meer of minder dan een groot glas warme melk met een half shot espresso. Voor een specialty koffiebrouwer een nachtmerrie, daar gaat je met zorg gebrande koffie in een glas met melk, “die vind je nooit meer, te-rug”. Dat was dan ook de reden dat we dit drankje niet maakten en dat gaf veel teleurgestelde gezichten. Als je dan uitlegde waarom je het niet serveerde kreeg je verbaasde blikken, maar een half shot espresso? Weer bewijs dat men veelal geen idee heeft wat zij eigenlijk drinkte.
De hipster Flat White
En dan was daar nog het hipster drankje van 2016: de Flat White. Eerlijkheid gebieden dat ik het persoonlijk een heerlijke koffiedrank vind. Een Flat White is een sterkere cappuccino, in beiden gaat een shot espresso maar een cappuccino bevat vervolgens een derde melk en een derde melkschuim. Een Flat White gaat ten eerste in een kleiner glas, waardoor er minder ruimte is voor de melk en zoals de naam al zegt, flat, gaat er geen melkschuim op. Maar velen hebben er ooit van gehoord en bestellen het dan ook, omdat het zo hip is. Om vervolgens te klagen dat het zo sterk is. Tja, weet dan ook wat je besteld.
Ik heb nog veel meer anekdotes over mijn korte periode als barista, maar die vinden vast in de toekomst wel een plekje in één van mijn blogs. De les uit deze blog voor jou als lezer: weet wat je besteld. Vraag het gewoon aan de barista, als je in een goede koffiezaak bent weet hij of zij je uit te leggen wat het is en desgewenst een koffiedrank op jou smaak uit te zoeken. Probeer ook zeker eens wat nieuws en ontdek jou favoriete koffie.