Na een week afwezigheid door de laatste loodjes van de studie ben ik weer terug! Het feit dat ik mijn laatste essay voor dit studiejaar afgelopen dinsdag had ingeleverd, moest gepast gevierd worden. Ik ging naar een vriendin in Nijmegen om daar verrast te worden met een geweldige eet ervaring.
Ergens, in een steegje, een paar minuten lopen van het centrum, zit een kleine Franse bistro ‘Romein’, die een drie gangenmenu aanbiedt voor maar €12.50. Ja je leest het goed, twaalf euro vijftig. Dan moet je vast een uitgekauwd, saai, niet goed bereidt menu krijgen denk je vast. (En dat is ook wat ik dacht.) Niks is minder waar, traditionele franse gerechten sieren de kaart die met finesse uitgevoerd worden. Het restaurant heeft een gezellige atmosfeer en de bediening is top. De keuze van mijn drie gangenmenu was niet moeilijk, want ze hadden wijngaardslakken op het menu staan! Ik had nog nooit in mijn leven slakken gegeten, ik keek er eigenlijk ook nooit echt naar uit om ze ooit te eten. Mijn verwachting was dat ze heel slijmerig en rubberig zouden zijn, brrr. Maar ik ben blij dat ik mijn ‘wat de boer niet kent dat vreet die niet’ -mentaliteit een aantal jaar geleden overboord gegooid heb. De slakken zelf hadden eigenlijk weinig smaak, ze waren bereidt met kruidenboter dus die smaak overheersde nogal, wat ik niet negatief bedoel. Ik verwacht ook weinig smaak aan slakken. Rubberig of slijmerig waren ze helemaal niet, het was gewoon een stukje ‘vlees’ waar je op aan het kauwen was. ‘Escargots’; check!
Het hoofdgerecht was minder avontuurlijk, maar daarom niet minder lekker. Er stond een Black Angus Biefstuk met Madagaskar pepersaus op de kaart, maar ook een tournedos met champignonroomsaus. Voor de tournedos moest je 10 euro extra betalen, gewoon omdat het een kwaliteit stuk vlees is. Ik besloot voor de biefstuk te gaan, maar wilde liever geen pepersaus, ik ben namelijk niet zo goed met pepers. Liever had ik de champignonroomsaus en na dit gevraagd te hebben aan de bediening werd er een biefstuk met champignonroomsaus geserveerd. Over service gesproken! Medium gebakken, heerlijk op smaak en er werden frietjes, gestoomde groenten, komkommer en rabarber compote bij geserveerd.
De keuze uit toetjes was beperkt, een crème brûllée of vanille ijs met aardbeien en Romanoffsaus. Dat zie je wel vaker, dat de desserts erg weinig en vaak ook standaard en saai zijn. Toetjes maken is nog een vak apart! Ik besloot voor het ijs te gaan omdat ik niet een enorme fan van crème brûllée ben. Dit was geen slechte keuze, de saus was echt heerlijk, een goed uitgebalanceerd dessert. Het feit dat ze maar twee desserts op het keuze menu hadden staan, kon ik ze hierdoor een beetje vergeven.
Bij het afrekenen wachtte ik nog op het addertje onder het gras. €12.50 voor zo’n goed menu, dat kon gewoon niet waar zijn. Maar ik moest 37 euro afrekenen voor twee keer het menu en vier glazen fris. Dat is nog eens leuk uiteten gaan! Het is mij nog steeds enigszins een raadsel hoe het voor hun rendabel is om zo’n goedkoop menu aan te bieden. Ze werken met seizoensproducten, dit helpt deels mee aan de lage prijs. Tevens verwachten ze geld te maken op de bijbestelde drankjes. Maar dit kan het volgens mij niet alleen zijn, ach nouja, ik ben super tevreden en heel erg blij dat mijn vriendin me naar dit restaurant meegenomen heeft. Als ik weer eens in Nijmegen kom ga ik hier zeker weer langs, want ik ben fan!